Film może zmęczyć przy oglądaniu. Przesadnie ekspresyjne, charakterystyczne dla kina niemego aktorstwo, długie, leniwe ujęcia, i oczywiście absolutny brak dźwięków innych poza podkładem muzycznym (de facto rewelacyjnym :)) zdecydowanie nie jest tym, do czego współczesne produkcje zdążyły nas przyzwyczaić.
Ja jednak po "zwyciężeniu" tego filmu i ujrzeniu ostatniej planszy bynajmniej nie uznalem czasu za zmarnowany. Film był pełen oryginalnych pomysłów; nawet jeśli niecelnych z wizjonerskiego punktu widzenia, wciąż jednak ciekawych. Fabułę przy ograniczonych środkach poprowadzono nad wyraz sprawnie. Wielokrotnie z szeroko otwartymi oczami pytałem sam siebie, jak udało im się nakręcić dane ujęcie - efekty i 20-30 lat później potrafiły być gorsze. Fakt, że jeśli przyjrzeć się bliżej, jest w tej historii sporo motywów infantylnych czy łatwych do przewidzenia. Ale to w końcu 1927, okres kiedy kino rozrywkowe się dopiero rodziło w mękach :) I "Metropolis" było na pewno w tym rozwoju etapem znamiennym. Fakt, że nie zostało docenione, dowodzi tego, że jak ludzie nie znają się na filmach teraz, tak nie znali się i nigdy wcześniej ;)